میکروچیپ برای حیوانات خانگی یکی از بهترین روش‌ها برای اطمینان از شناسایی و بازگشت آنها در صورت گم شدن است. میکروچیپ‌ها به حیوانات خانگی کمک میکنند تا در صورت گم شدن، به راحتی به صاحبانشان بازگردانده شوند. هنگامی که حیوانی پیدا میشود و به یک پناهگاه یا کلینیک دامپزشکی منتقل میشود، یکی از اولین کارهایی که انجام می‌دهند این است که حیوان را برای داشتن یک میکروچیپ اسکن میکنند. اگر حیوان دارای میکروچیپ باشد، شماره شناسایی آن در پایگاه داده ثبت شده و اطلاعات تماس صاحب حیوان به دست می‌آید. در ادامه ما به معرفی کامل میکروچیپ و نکاتی ضروری در خصوص آن می‌پردازیم تا به خوبی با آن آشنا شوید.
میکروچیپ چیست؟!
در دو دهه اخیر، تکنولوژی میکروچیپ جایگزین روش های سنتی علامت گذاری و پر ضرر شد و این وسیله تحول و تغییر عظیمی را در سیستم های شناسایی حیوانات ایجاد نموده است؛ همچنین میکروچیپ به عنوان یک اساس شناسایی مکانیزه در جهان نیز مطرح شده است.
میکروچیپ، با استفاده از یک سوزن به حیوان تزریق میشود. این تراشه حاوی یک شماره شناسایی منحصر به فرد است که با اسکنرهای مخصوص قابل خواندن است. این روش غیر تهاجمی و بدون درد است و نیازی به جراحی یا بیهوشی ندارد. همچنین، میکروچیپ‌ها دارای باتری نیستند و به وسیله امواج رادیویی اسکنر فعال می‌شوند. با این حال، باید توجه داشت که میکروچیپ‌ها دستگاه GPS نیستند و نمی‌توانند موقعیت مکانی حیوان را ردیابی کنند.
اندازه میکروچیپ
میکروچیپ دارای اندازه استاندارد و کوچک است که بسته به اندازه بالغ حیوان، می‌توان یکی از دو اندازه میکروچیپ را استفاده کرد.
اندازه استاندارد: یک میکروچیپ 12 میلی متری در 2.1 میلی متر، برای انواع نژاد های سگ و گربه، به ویژه برای سگ ها و گربه هایی که وزن آنها بیشتر از 5 کیلوگرم است؛ استفاده میشود.
اندازه کوچک: یک میکروچیپ 8 میلی متری در 1.4 میلی متر، عمدتا برای انواع نژاد سگ و گربه های کوچکتر، که وزن بالغ آنها بیشتر از 5 کیلوگرم نیست؛ و همچنین برای سایر حیوانات کوچکتر مانند ماهی، طوطی، فرت و …. است؛ استفاده میشود.
روش مصرف میکروچیپ:
میکروچیپ به اندازه یک دانه برنج بوده است که عاری از هر گونه منبع الکتریکی می باشد. این محصول در زیر پوست جاندار کاشته میشود؛ به طوری که این عمل کاشت، همانند واکسیناسیون بسیار ساده و بدون درد انجام میشود.
هر میکروچیپ دارای یک کد اختصاصی بوده است که در زمان ساخت، توسط اشعه لیزر طراحی می گردد؛ سپس دستگاه بازخوان، میکروچیپ را توسط امواج رادیویی فعال میکند، و امواج برگشتی به دستگاه، کد اختصاصی میکروچیپ را تعیین میکند.
چند نکته مهم راجب میکروچیپ
- اجزا میکروچیپ قابلیت تعویض یا جداشدگی ندارد.
- در داخل محفظه شیشه ای که قابلیت تطابق با بافت زنده موجود را دارد قرار میگیرد.
- تا انتهای عمر جاندار مورد استفاده قرار میگیرد و عمر نامحدود دارد.
- بسیار ریز و دارای قابلیت تطابق با بافت زنده جاندار می باشد.
- امکان حرکت و تحرک میکروچیپ در طول حیات جاندار وجود ندارد.
زمان کاشت میکروچیپ بسته به نوع جاندار متفاوت می باشد؛ به طور مثال در سگ و گربه بین 5 تا 8 هفتگی میباشد.
میکروچیپ در هشت هفتگی
در بسیاری از قوانین کشورهای مختلف آمده است که همه سگ ها و گربه های بزرگ تر از 8 هفته باید میکروچیپ شده باشند؛ همچنین با مشخصات صاحب خود باید ثبت شوند. مالک حیوان، مسئول به روز نگه داشتن این جزئیات است و در صورت تغییر مالک، مالک جدید باید اطمینان حاصل کند که جزئیات آنها در پایگاه داده ثبت شده است.
جزئیاتی که باید در پایگاه داده ثبت شوند در مقررات مختلف ذکر شده اند و باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند؛ زیرا تفاوت های ظریفی بین هر یک از بخش های مختلف هر کشور وجود دارد.
میکروچیپ، بی درد و خطر
میکروچیپ باید توسط دامپزشک واجد شرایط انجام شود؛ میکروچیپ با استفاده از یک سوزن تزریق استریل، که بخشی از کیت میکروچیپ است، باید کاشته شود.
میکروچیپ کاشته شده در زیر پوست حیوان، و همچنین در سمت چپ گردن قرار میگیرد؛ این کار کاملا بی خطر و بدون درد بوده است و در عرض چند ثانیه تمام میشود، به همین علت نیازی به بیهوشی ندارد؛ زیرا حیوانات بسیار کوچک و جوان نیز این عمل را تحمل میکنند.
پس از کاشت، یک میکروچیپ، حیوان خانگی شما را در طول زندگی خود همراهی میکند و آن را قابل شناسایی میکند؛ همچنین در صورت گم شدن برای برگشت به خانه نیز به او کمک میکند.
منظور از کد منحصر به فرد میکروچیپ چیست؟
هر میکروچیپ دارای عدد منحصر به فرد است که از تعداد معینی رقم تشکیل شده است؛ تعداد ارقام برای چیپ های FDX-B 15 است. همه کد ها از یک الگوی کلی پیروی میکنند؛ سه رقم اول یک کد مشترک (900) یا کد سازنده (9XX) است. سه رقم بعدی یا کد سازنده یا ابتدای مجموعه اعداد هستند و نه رقم پایانی یک عدد منحصر به فرد برای میکروچیپ.