وبلاگ
موارد پزشکی پروازی
سفر هوایی برای اکثر مسافرانی که در وضعیت سلامتی پایداری قرار دارند، تجربه‌ای ایمن و راحت است. با این حال، برای بیمارانی که شرایط پزشکی خاصی دارند، محیط کابین هواپیما می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و حتی منجر به وخامت حال آنها گردد. درک کامل موارد پزشکی پروازی و قوانین مربوط به آن، کلید یک سفر بی‌دغدغه و ایمن است. این قوانین برای حفاظت از سلامت خود بیمار، سایر مسافران و همچنین امنیت پرواز تدوین شده‌اند.
به طور کلی، شرایط منحصر به فرد پرواز می‌تواند اثرات منفی بر برخی بیماری‌ها داشته و آنها را تشدید نماید. تغییرات فیزیولوژیک ناشی از عواملی همچون کاهش فشار هوای کابین و کاهش سطح اکسیژن (هیپوکسی خفیف)، می‌تواند وضعیت بیماران مستعد، به ویژه مبتلایان به بیماری‌های قلبی و ریوی را بحرانی کند.
علاوه بر این، محدودیت‌های فیزیکی محیط کابین، لرزش هواپیما و هیجانات روانی ناشی از پرواز نیز می‌توانند برای این دسته از بیماران مشکل‌ساز شوند. به همین دلیل، آشنایی با الزامات و در صورت نیاز، دریافت مجوز پزشکی پیش از سفر، اقدامی ضروری است.
تمام بیمارانی که در شرایط حاد، ناپایدار یا پس از یک عمل جراحی بزرگ قرار دارند، ملزم به اخذ مجوز پزشکی جهت انجام مسافرت هوایی خود می‌باشند. واحد پزشکی هوایی شرکت‌های هواپیمایی، تنها نهاد مسئول برای تصمیم‌گیری در قبال این نوع از مسافران بوده و مشخص می‌کند که بیمار تحت چه شرایط و با چه تسهیلات یا محدودیت‌هایی می‌تواند پرواز کند.
در این میان، نظر پزشک معالج بیمار اگرچه بسیار مهم است و به عنوان یک توصیه کلیدی در نظر گرفته می‌شود، اما تصمیم‌گیری نهایی بر عهده بخش تخصصی پزشکی هوایی شرکت هواپیمایی است.
چه کسانی مطلقاً اجازه پرواز ندارند؟ (موارد ممنوعیت پرواز)
ایمنی در سفر هوایی اولویت اول است. بر این اساس، شرکت‌های هواپیمایی از پذیرش برخی مسافران به دلیل ریسک بالا برای خود یا دیگران معذورند. اطلاع از موارد ممنوعیت پرواز به شما کمک می‌کند تا از بروز مشکلات در فرودگاه جلوگیری کنید.
- بیماران با وضعیت بحرانی: مسافرانی که به دلیل وخامت بیماری، احتمال بالای فوت آنها در طول پرواز وجود دارد.
- بیماری‌های مسری شدید: مبتلایان به بیماری‌های عفونی حاد و واگیردار که خطر سرایت بیماری آنها به کادر پرواز و سایر مسافران جدی است (مانند سل فعال یا آبله مرغان در فاز واگیر).
- بیماران با ظاهر یا بوی نامناسب: مسافرانی که به دلیل نوع بیماری، وضعیت ظاهری یا بوی ناخوشایندی را برای سایر مسافران ایجاد می‌نمایند و باعث اختلال در آرامش سفر می‌شوند.
- ریسک فرود اضطراری: بیمارانی که وضعیت پزشکی آنها به قدری ناپایدار است که احتمال وخامت حالشان و نیاز به فرود اضطراری هواپیما در طول پرواز بالا باشد.
- بیماران روانی غیرقابل کنترل: بیماران مبتلا به اختلالات روانی حاد که رفتارشان غیرقابل کنترل بوده و احتمال به خطر انداختن امنیت هواپیما و سایر مسافران توسط آنها وجود دارد، مگر با همراهی تیم پزشکی متخصص و مجوزهای لازم.
- بارداری پرخطر: حاملگی تک‌قلو بعد از هفته 34ام بارداری و همچنین حاملگی چندقلو پس از هفته 32ام بارداری به دلیل ریسک زایمان زودرس.
- نوزادان بسیار کوچک: نوزادان سالم زیر یک هفته از زمان تولد به دلیل عدم تکامل کافی سیستم تنفسی و قلبی.
- عدم امکان نشستن استاندارد: مسافرانی که به هر دلیلی قادر به استفاده ایمن از صندلی استاندارد هواپیما در هیچ یک از حالات آن (حتی با پشتی خمیده) و بستن کمربند ایمنی نمی‌باشند.
چه کسانی برای پرواز نیاز به مجوز پزشکی دارند؟ (الزام به اخذ مجوز پزشکی)
گروه بزرگی از بیماران برای پرواز نیاز به ارزیابی و تأییدیه از سوی تیم پزشکی ایرلاین دارند. فرآیند اخذ مجوز پزشکی تضمین می‌کند که سفر برای شما ایمن است و تمامی تمهیدات لازم برای شما در نظر گرفته شده است.
- بیماری‌های عفونی کنترل‌شده: افراد مبتلا به هر نوع بیماری عفونی که فاز حاد را گذرانده‌اند اما همچنان ممکن است نیاز به بررسی داشته باشند.
- شرایط فیزیکی یا رفتاری خاص: افرادی که شرایط فیزیکی یا رفتاری آنان ممکن است به گونه‌ای باشد که سبب آزار یا نگرانی سایر مسافران شود.
- ریسک اخلال در ایمنی: بیمارانی که نوع بیماری آنان ممکن است به صورت بالقوه سبب اخلال در ایمنی یا تأخیر در عملیات پرواز گردد.
- نیاز به کمک در طول پرواز: بیمارانی که به تنهایی قادر به مراقبت از خود (مانند غذا خوردن، استفاده از سرویس بهداشتی یا مصرف دارو) نبوده و در طول پرواز نیاز به همراه یا کمک دارند.
- بیماری‌های حساس به شرایط پرواز: بیمارانی که شرایط پزشکی آنان (مانند بیماری‌های قلبی-عروقی شدید، بیماری‌های تنفسی مزمن، کم‌خونی شدید) به گونه‌ای است که ممکن است شرایط فیزیولوژیک پروازی سبب تشدید یا وخامت وضعیت آنها شود.
- بارداری: خانم‌های باردار با بارداری نرمال، پس از هفته 28ام. ارائه مدرک پزشکی (سونوگرافی یا نامه پزشک معالج) که سن دقیق بارداری را نشان دهد برای کلیه مسافران باردار الزامی است. از هفته 28 به بعد، گواهی پزشک متخصص زنان و صدور مجوز پزشکی از سوی ایرلاین ضروری است.
- جراحی یا بستری اخیر: بیمارانی که اخیراً سابقه یک عمل جراحی مهم، بستری در بیمارستان و یا شکستگی‌های پیچیده داشته‌اند.
- نیاز به تجهیزات پزشکی: بیماران نیازمند به اکسیژن درمانی، برانکارد، صندلی چرخدار (WCHC) و یا سایر ملزومات پزشکی. (توجه: افرادی که صرفاً به دلیل کهولت سن یا معلولیت قدیمی و پایدار، ناتوانی حرکتی دارند و نیاز به تجهیزات خاصی ندارند، معمولاً نیاز به مجوز ندارند).
- بیماری‌های قلبی-عروقی و ریوی: سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی اخیر، آنژین صدری ناپایدار، نارسایی قلبی شدید، آسم کنترل‌نشده و سایر بیماری‌های جدی ریوی.
- غواصی عمیق: افرادی که طی ۲۴ ساعت قبل از پرواز، غواصی اسکوبا انجام داده‌اند به دلیل ریسک بیماری برداشت فشار.
کدام بیماران بدون نیاز به مجوز پزشکی می‌توانند پرواز کنند؟
خوشبختانه بسیاری از شرایط پزشکی با ثبات، نیازی به طی کردن فرآیند پیچیده صدور مجوز ندارند. در این موارد، همراه داشتن مدارک پزشکی برای اطمینان بیشتر توصیه می‌شود.
- جانبازان و توانخواهان پایدار: جانبازان و افراد توانخواه که وضعیت پزشکی پایداری دارند و نیازمند خدمات پزشکی خاصی در طول پرواز نیستند.
- جراحی‌های جزئی: افرادی که تحت اعمال جراحی ناباروری (پس از ۲۴ ساعت)، جراحی‌های سطحی پوست و مو (به استثنای جراحی بینی پیچیده) و جراحی اصلاح دید (لیزیک و لازک، پس از ۲۴ ساعت) قرار گرفته‌اند.
- گچ‌گیری و آتل‌بندی ساده: موارد آتل‌بندی و گچ‌گیری اندام فوقانی (دست) و زیر زانو، به شرط گذشت حداقل ۲۴ ساعت در پرواز داخلی و ۴۸ ساعت در پرواز خارجی، و عدم وجود تورم شدید یا خونریزی.
- جراحی بینی ساده: پس از یک عمل جراحی بینی بدون انسداد کامل مجاری تنفسی و بدون پانسمان داخلی (تامپون) و خونریزی فعال.
- سوند ادراری: مسافران دارای سوند ادراری ثابت که هیچگونه عمل جراحی شکمی طی دو هفته اخیر نداشته‌اند.
- ضایعه نخاعی پایدار: افراد زیر ۶۰ سال که دارای ضایعه نخاعی قدیمی و پایدار هستند اما نیازمند برانکارد یا اکسیژن نبوده و قادر به استفاده ایمن از صندلی و کمربند ایمنی می‌باشند.
- سوختگی‌های سطحی و بهبود یافته: سوختگی‌های سطحی که ظاهر و بوی نامناسبی نداشته باشند و پانسمان آنها خشک باشد.
- جراحی‌های قدیمی: هرگونه عمل جراحی که حداقل دو هفته از آن گذشته باشد، فرد دارای حال عمومی کاملاً مناسب بوده و بتواند روی صندلی بنشیند و کمربند خود را ببندد.
- لاپاراسکوپی تشخیصی: پس از گذشت ۲۴ ساعت از عمل و با حال عمومی خوب.
- نوزادان سالم: نوزادان طبیعی پس از گذشت یک هفته کامل از تولد.
مراحل گام به گام صدور مجوز پزشکی سفر هوایی
فرآیند دریافت تأییدیه پرواز شاید در نگاه اول دلهره‌آور به نظر برسد، اما با دنبال کردن این مراحل، می‌توانید آن را به سادگی مدیریت کنید.
- مشورت با پزشک معالج: قبل از هر اقدامی، نظر مکتوب پزشک معالج خود را در خصوص بلامانع بودن سفر هوایی و همچنین تمهیدات و داروهای لازم در حین سفر اخذ نمایید.
- تهیه فرم اطلاعات پزشکی (MEDIF): قبل از رزرو قطعی بلیت، با دفتر هواپیمایی مورد نظر تماس گرفته و فرم اطلاعات پزشکی (Medical Information Form) را دریافت کنید. بخش اول این فرم توسط شما و بخش دوم توسط پزشک معالجتان با دقت تکمیل می‌شود.
- ارسال فرم به پزشکی هوایی: فرم تکمیل شده را حداقل ۴۸ تا ۷۲ ساعت قبل از پرواز برای واحد پزشکی هوایی ایرلاین ارسال کنید. این کار را می‌توان از طریق دفاتر فروش یا ایمیل انجام داد.
- تأیید نهایی و رزرو خدمات: پس از بررسی فرم توسط پزشکان ایرلاین، مجوز شما صادر (یا رد) می‌شود. در صورت تأیید، می‌توانید بلیت خود را قطعی کرده و خدمات ویژه‌ای مانند ویلچر یا اکسیژن را رزرو نمایید.
- اطلاع‌رسانی به کارکنان فرودگاه: در روز پرواز، کارکنان خدمات فرودگاهی را در کانتر پذیرش در جریان شرایط ویژه خود قرار دهید تا در مبدأ و مقصد از خدمات لازم برخوردار شوید.
- پروازهای ترانزیت: در صورتی که چند مسیر پروازی دارید، حتماً این موضوع باید در فرم پزشکی قید شود تا مجوز برای تمام مسیرها صادر گردد.
- اعتبار مجوز: به یاد داشته باشید که مدت اعتبار مجوز پزشکی سفر معمولاً ۴۸ ساعت از زمان صدور است.
پرسش و پاسخ متداول درباره موارد پزشکی پروازی
- آیا برای حمل داروهایم به داخل کابین نیاز به مجوز دارم؟
برای داروهای معمولی نیازی به مجوز نیست، اما توصیه می‌شود آنها را در بسته‌بندی اصلی خود نگه دارید. برای داروهای خاص، مخدر یا تزریقی، حتماً نسخه پزشک به زبان انگلیسی را به همراه داشته باشید. - تفاوت مجوز پزشکی پزشک معالج و مجوز ایرلاین چیست؟
پزشک معالج، سلامت عمومی شما را برای سفر تأیید می‌کند. اما پزشک هوایی ایرلاین، صلاحیت شما را با در نظر گرفتن شرایط خاص پرواز (فشار، اکسیژن و …) می‌سنجد. تصمیم نهایی همیشه با ایرلاین است. - آیا سفر با حیوان خانگی نیز قوانین پزشکی دارد؟
بله، حیوانات نیز قوانین خاص خود را دارند. خدماتی مانند پت تراول و سفر حیوانات توسط شرکت‌های متخصص انجام می‌شود. برای اطلاعات بیشتر در مورد ارسال سگ به دبی یا سایر مقاصد می‌توانید از خدمات ایران پت تراول کمک بگیرید. - اگر در حین پرواز دچار وضعیت اورژانسی شوم چه اتفاقی می‌افتد؟
کادر پرواز برای مدیریت اورژانس‌های پزشکی اولیه آموزش دیده‌اند و هواپیماها به کیت‌های کمک‌های اولیه مجهز هستند. در موارد جدی، خلبان با مشورت پزشکان روی زمین، ممکن است تصمیم به فرود در نزدیک‌ترین فرودگاه بگیرد.
جمع‌بندی و خدمات ودا24
آگاهی از موارد پزشکی پروازی و برنامه‌ریزی دقیق، استرس شما را کاهش داده و سفری ایمن را تضمین می‌کند. همیشه پیش از سفر با پزشک خود و شرکت هواپیمایی مشورت کنید. در آژانس مسافرتی پت ودا24، ما در کنار ارائه خدمات جامع سفر مانند برنامه‌ریزی تور تایلند یا سفر به تایلند و همچنین اخذ ویزا برای مقاصد دشواری چون ویزای ژاپن یا ویزای کره جنوبی، می‌توانیم شما را در زمینه هماهنگی‌های اولیه با ایرلاین‌ها برای نیازهای پزشکی راهنمایی کنیم. هدف ما فراهم آوردن تجربه‌ای آسوده و بی‌نظیر برای تمام مسافران است.
“`